Հովհ․ Թումանյան «Գարնան առավոտ»
Բարի լուսի զանգեր զարկին
Զընգզընգալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.
Լուսը բացվեց մեր աշխարհքին
Ճըղճըղալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Հովտում առուն խոխոջում է
Գըլգըլալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.
Քամին բարակ շընկշընկում է
Զըլզըլալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Կռունկն եկավ երամ կապած
Կըռկըռալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ,
Կաքավ քարին տաղ է կարդում,
Կըղկըղալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Հարսն ու աղջիկ հանդերն ելան
Շորորալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.
Ծաղկանց բուրմունքն անմահական
Սըլսըլալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Հարցեր և առաջադրանքներ։
1.Նկարի՛ր քո սիրելի քառատողը։
2.Դուրս գրի՛ր գունավորած բառերը և գրի՛ր այդ բառերի հակառակ իմաստ ունեցող բառերը։
բացվեց-փակվեց
բարակ-հաստ
անուշ-անհամ
եկավ-գնաց
3.Նկարագրի՛ր գարնան առավոտը ըստ բանաստեղծության։
Ըստ բանաստեղծության երբ առավոտը բացվում է ամեն ինչ անուշ է լինում, առուն խոխոջում է անուշ,
քամին բարակ շընկշընկում է,կաքավը քարին տաղ է կարդում, հարսն ու աղջիկը հանդերում է շորորում են ։
4.Նկարագրի՛ր գարնան առավոտը քո բառերով։
Գարնան առավոտները ավելի տաք են լինում, արևն ավելի պայծառ է ժպտում, ծառերը անուշ հոտով մեզ բարի լույս են ասում։
5.Դուրս գրի՛ր երկվանք և եռավանկ բառեր։
զան-գեր, զար-կին, ա-նուշ, բաց-վեց, հով-տում, ա-ռուն, քա-մին, բա-րակ, կը-ռունկ, ե-կավ, ե-րամ, կա-պած, ծաղ-կանց, ե-լան
աշ-խարհ-քին, խո-խո-ջում, կըռ-կը-ռալ,
Թողնել պատասխան